![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2020/10/logo-01.png)
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2020/10/MKiDN-01_cmyk-01-1024x1024.png)
Informacje o projekcie
PO CO TO ROBIMY
Jak rozwijać kompetencje animatorów kultury na wsi i dać im poczucie, że kultura jest kluczowym elementem rozwoju osobistego i społecznego w lokalnych społecznościach?
W naszym 2 –letnim projekcie 12 Re@nimatorów (kobiet i mężczyzn) nauczy się na czym polega praktyczne wykorzystanie edukacji kulturalnej w budowaniu aktywności kulturalnej 3 wiejskich społeczności.
Dzięki pracy w bezpośrednim kontakcie z mieszkańcami 3 wsi, w ciągu 16 miesięcy i 140 godzin zajęć prowadzonych metodą uniwersytetu ludowego (UL), Re@nimatorzy rozwiną swoje kompetencje o umiejętności zarządzania, pracy z grupą i w grupie, wykorzystywania cyfrowych technologii.
Nauczą się twórczo wykorzystywać i interpretować dostępne w KUL i w terenie zasoby kultury materialnej i niematerialnej Kaszub. Sprawdzą zdobytą wiedzę i umiejętności pracując wspólnie z mieszkańcami 3 wsi nad Wiejskimi Kuźniami Pamięci (WKP).
Wspólna praca zaowocuje w 2020 r. zrealizowanymi 3 wydarzeniami kulturalnymi oraz towarzyszącymi im wystawami multimedialnymi.
Idea i Założenia projektowe
„Wiejskie Kuźnie Pamięci. Edukacja kulturalna metodą Uniwersytetu Ludowego dla rozwijania kapitału społecznego wsi”.
Idea i założenia projektów opierają się na wykorzystaniu edukacji kulturalnej na Uniwersytecie Ludowym (dalej UL) i metodą UL jako instrumentu ważnego dla rozwoju kapitału społecznego, w szczególności na poziomie lokalnym.
Traktujemy edukację kulturalną jako sposób na aktywizację i budzenie postaw zaangażowania mieszkańców, odbudowy (reanimacji), tworzenia i rozwoju społecznych relacji w lokalnych środowiskach. Takie podejście zakłada także włączenie mieszkańców w proces edukacji Re@nimatorów. Uczenie Re@nimatorów praktycznej realizacji działań aktywizujących, dających poczucie sprawstwa i sensu, rozwijających osobiste i społeczne relacje w lokalnych środowiskach. Potrzeba Re@nimatorów kultury, którzy będą umieli włączać ludzi i uczyć się z nimi skutecznej realizacji wspólnych działań.
Kurs Wiejskie Kuźnie Pamięci
Wiejska Kuźnia Pamięci Czesława Birra
WIEJSKA KUŹNIA PAMIĘCI
KOZI RYNEK
WIEJSKA KUŻNIA PAMIĘCI SZADY BUK
Re@nimatorki same o swoich kuźniach
W przedsięwzięcie zaangażowały się cztery reanimatorki – Magdalena Marcholewska, Ewelina Dułak, Grażyna Brzeska i Ewelina Karczewska-Luhm. „Zależało nam na tym, by oddać to, jakim człowiekiem był Czesław Birr, jego pogodę ducha, siłę w pokonywaniu barier oraz odwagą w spełnianiu marzeń i na tym, aby ożywić artystycznie
Kaszubską Osadę Artystyczno-Wypoczynkową ”U Rzeźbiarza Birr”.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/DSC_3684.NEF_-1024x684.jpg)
W ramach projektu powstał płot, na który przygotowano 250 sztachet, z tego 220 niemal od razu poszło w teren. Dzięki zaangażowaniu mnóstwa osób, sztachety do niego pomalowali wszyscy, którzy w jakiś sposób chcieli upamiętnić artystę – jego rodzina, przyjaciele, znajomi oraz instytucje i organizacje.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/3.-Gotowy-plot-dla-Czeslawa-Birra-ktory-znajduje-sie-przed-Osada-Artystyczna-U-Rzezbiarza-w-Msciszewicach-1-1024x479.jpg)
Reanimatorki posadziły również tzw. lipę natchnień – w tym gatunku drzewa rzeźbiarz najchętniej tworzył, wraz z lipą niech rosną inspiracje, marzenia, przedsięwzięcia artystów będących na plenerach organizowanych przez panią Sylwię plenerach.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/1.-Sadzenie-Lipy-Natchnien-w-ramach-projektu-WKP.-Lipa-to-drewno-w-ktorym-Czeslaw-Birr-lubil-rzezbic-stad-pomysl-aby-bylo-to-miejsce-inspiracji-dla-artystow.-768x576.jpg)
Stworzono również mapę rzeźb „Śladami Czesława Birra”. Na niej każdy może umieścić zdjęcie rzeźby, historię jej powstania i zaznaczyć, w jakim miejscu się znajduje.
Mapa dostępna jest poniżej.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/Birr.jpg)
Podczas podsumowującego projekt spotkania, które miało miejsce 25 września 2020 roku w Kaszubskiej Osadzie Artystyczno-Wypoczynkowej ”U Rzeźbiarza Birr” wyświetlono film wspominkowy o bohaterze spotkania. Zrealizowali go Ewelina Karczewska-Luhm oraz Piotr Zatoń z Fundacji Aby Chciało się Chcieć przy wsparciu Magdy Marcholewskiej i Grażyny Brzeskiej. Wspomnieniami o niezwykłym rzeźbiarzu podzieliło się wiele osób. Dzięki filmowi nawet Ci, którzy nie mieli okazji spotkać Czesława Birra osobiście, poczuli się, jakby go znali.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/10.-Pokaz-filmu-Czeslaw-Birr-Kaszubski-Stolem-zrealizowanego-przez-Fundacje-Aby-Chcialo-Sie-Chciec.-Film-powstal-przy-wspolpracy-z-Re@nimatorkami-WKP-1024x684.jpg)
A także piękną i poruszającą animację poklatkową pt. „Cześć, jestem Czesio!”, którą przygotowały same twórczynie kuźni. W kilkuminutowym, pełnym kolorów i emocji obrazie opowiedziały niezwykłą historię życia tego wspaniałego rzeźbiarza. Film można zobaczyć na Facebooku, gdzie na stronie poświęconej kuźni, znajduje się więcej informacji na temat całego projektu.
Co zabieramy z naszej Kuźni?
Wyniosłyśmy satysfakcję z udanego finału. Doświadczenie w pracy z lokalną społecznością. Rozwinęłyśmy kompetencje niezbędne do pracy z ludźmi. Potrafimy radzić sobie w sytuacjach kryzysowych.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/2-brii.jpg)
Re@nimatorki Kultury: Anna Miszczak, Katarzyna Reclaf, Wioleta Stankowska i Alicja Wojciechowska, 19 września 2020 roku zrealizowały wydarzenie, jakiego jeszcze nie było w Kościerskiej Hucie. Musiały przełamać kilka barier – nieśmiałość w kontaktach z ludźmi, z urzędnikami; musiały podjąć współpracę ze sobą nawzajem, żeby zrealizować spójny projekt.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/IMG_7480-OK-1-300x263.jpg)
Realizację wydarzenia zainspirowały urywki wspomnień mieszkańców o Kozim Rynku w Kościerskiej Hucie i roli tego niewielkiego kawałka ziemi w życiu wsi. Re@nimatorki postanowiły podrążyć w pamięci sąsiadów i odzyskać historię wsi dla wszystkich tych, którzy jako nowo przybyli, nigdy wcześniej nie mieli związków z historią Kościerskiej Huty. Udało się to i pozyskano mnóstwo cennych informacji na temat życia mieszkańców Kościerskiej Huty w początkach XX w i późniejszym czasie. Z tych wywiadów powstał film.
Re@nimatorki poszły jeszcze dalej – do Muzeum Ziemi Kościerskiej. Tam, wielce życzliwy dla ich poczynań dyrektor, dr Krzysztof Jażdżewski, odnalazł wszelkie wzmianki o wsi i pomógł utworzyć rewelacyjną tablicę, na której znalazły się informacje o dawnych dziejach Kościerskiej Huty oraz zdjęcia najciekawszych miejsc. Tablica wisi na świetlicy wiejskiej i przyciąga uwagę mieszkańców i turystów.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/Tablica-informacyjna-1024x512.jpg)
Do współpracy przy realizacji wydarzenia zaangażowano mieszkańców wsi, Koło Gospodyń Wiejskich, Sołtysa i Radę Sołecką oraz radnych gminy i powiatu, z którymi wspólnie podjęto decyzję o nadaniu świetlicy wiejskiej nazwę Kozi Rynek, żeby zachować w pamięci ludzi historyczną nazwę tego miejsca, a Rada Sołecka zdecydowała się ufundować tablicę z nazwą i logo Koziego Rynku, która również jest umieszczona na świetlicy.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/Tablica-napis-Kozi-Rynek-1024x576.jpg)
W nawiązaniu do nazwy i bardzo dawnej funkcji tego miejsca zainicjowano Jarmark rękodzieła i zdrowej, regionalnej żywności na Kozim Rynku. Już wiadomo, że będzie odbywał się co roku, ponieważ został bardzo dobrze przyjęty przez mieszkańców, turystów i samych wystawców.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/maly-rozmiar-45-kopia1800px-1024x682.jpg)
Na zakończenie wydarzenia odbyła się potańcówka przy kaszubskiej muzyce kapeli „Zgrywańce”.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/Zgrywance-200x300.jpg)
Zdjęcia z wydarzenia, film z wywiadami o historii Kościerskiej Huty jak też inne ważne kroki działań Re@nimatorek znajdują się na stronie FB.
Co zabieramy z naszej Kuźni?
Na pewno poczucie dumy z dobrej realizacji tak dużego projektu. Zadowolenie z powodu zaangażowania mieszkańców Kościerskiej Huty- wsi, w której mieszkają obok siebie ludzie od dawna miejscowi i dopiero co wprowadzeni i gdzie niełatwo o sąsiedzką integrację. Wiele przydatnych umiejętności i wiedzę przekazaną nam przez trenerów na Wiejskich Kuźniach Pamięci. Przyjaźń między nami- uczestniczkami WKP i świadomość, że gdzieś tam, w różnych częściach Kaszub są Dziewczyny, na które zawsze można liczyć.
WKP Szady Buk w składzie: Izabela Itrich-Hopa, Kamilla Król, Agnieszka Gleinert-Pobłocka i Paulina Węsierska swoim działaniem podjęły próbę wypromowania i zachowania dziedzictwa tradycyjnej kultury muzycznej i tanecznej mieszkańców powiatu kartuskiego. A także wzmocnienie tożsamości i pamięci historycznej mieszkańców powiatu dotyczącej tradycyjnych miejsc zabaw tanecznych, tańca tradycyjnego niestylizowanego oraz muzyki tradycyjnej na terenie powiatu, Kaszub i Pomorza.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/SZB-nr-6-768x576.jpg)
Prace nad WKP Szady Buk rozpoczęłyśmy od poznania historii i odnalezienia miejsca, gdzie niegdyś rósł „Szady Buk”. Bazując na dawnej historii podjęłyśmy próbę stworzenia nowej. Tym sposobem w dniu 04 kwietnia 2020 r. na polanie przy Leśniczówce Sarni Dwór, posadziłyśmy pięć młodych buczków.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/92037624_468524920522475_914493048073748480_o-1024x473.jpg)
Kolejnym celem było przeprowadzenie wywiadów ze starszymi mieszkańcami powiatu kartuskiego na temat ich wspomnień i pamięci dotyczącej tradycyjnych zabaw tanecznych, które odbywały się „pod Szadym Bukiem” w lesie hopowskim w gminie Somonino. Zebrany i zarejestrowany materiał został zmontowany i zaprezentowany w formie krótkiego filmu.
Nasze całodzienne wydarzenie rozpoczęłyśmy warsztatami tanecznymi, podczas których uczestnicy poznali podstawowe kroki i figury tańca, a to czego się nauczyli zaprezentowali na wieczornej potańcówce w lesie. Kolejnym punktem w programie było spotkanie wspominkowe z mieszkańcami i zaproszonymi gośćmi. Uczestnicy mieli okazję wsiąść udział w premierze filmu na temat tradycyjnych zabaw tanecznych, które odbywały się pod „Szadym Bukiem”. W drugiej części wspominek nasi rozmówcy oraz pozostali goście podzielili się swoją wiedzą historyczną dotyczącą tradycyjnych zabaw. Głównym bohaterom filmu wręczono podziękowania i upominki.
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2021/01/DSC0380-768x512.jpg)
Po wspominkach, wozami drabiniastymi z muzyką na żywo, wszyscy razem pojechaliśmy do leśniczówki Sarni Dwór, by tam – zgodnie z tradycją – zatańczyć i bawić się przy tradycyjnej muzyce. Na miejscu dokonano uroczystego odsłonięcia pamiątkowej tablicy – symbolu zabaw tanecznych pod „Szadym Bukiem” przy nowo zasadzonych w kwietniu 2020 roku młodych buczkach. I zaczęła się zabawa …
Na potańcówce nogi same rwały się do tańca, a serce wciąż bije w rytm pięknych kaszubsko-pomorskich melodii. Wszystko to zadziało się za sprawą kapel, instrumentalistów i wokalistów, którzy wypełnili przestrzeń potęgą muzyki. Podczas potańcówki towarzyszyły nam dwie kapele: Kaszubska Kapela „O co Idze” z Tuchomia oraz Kapela Jankowskiego z Chwaszczyna, które grały i śpiewały na „kaszubską nutę”. Na zabawie nie zapomniano o tradycyjnym czekoladowym tańcu (biały walc) – kiedy to panie prosiły panów do tańca a ci w podzięce za zaproszenie mogli odwdzięczyć się zakupioną na miejscu czekoladą. Zadbano także o oprawę gastronomiczną gdzie swoje produkty zaprezentowały Hopobabki i KGW w Sławkach.
Szerzej o działaniach re@nimatorek na stronie fb.
Co wyniosłam z projektu?
Wiele niezbędnej wiedzy i nowych umiejętności. Nauczyłam się też, że pomimo pojawiających się trudności pracując w zespole można wszystkiemu zaradzić. Ważna jest tylko dobra komunikacja i podział obowiązków. Pamiętać należy także, żeby być szczerym i nie bać się jeśli czegoś nie wiem. Po to pracujemy w zespole żeby się wzajemnie uzupełniać w swoich działaniach.
Rekrutacja do projektu
Kwestionariusz rekrutacyjny
Zgłoszenia do projektu przyjmujemy do 30.08.2019
Regulamin rekrutacji
![](https://kul.org.pl/wp-content/uploads/2020/10/1.png)